- dekownik
- embusqué
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
dekownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. dekownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba uchylająca się od wypełniania obowiązków (zwykle w odniesieniu do obowiązków wojskowych) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dekownik — m III, DB. a, N. dekownikkiem; lm M. dekownikicy, DB. ów pot. «ten, kto się dekuje, uchyla od czegoś» … Słownik języka polskiego
Decker — Recorded as Deck, Decke, Decker, Deckert, Deckler, Deckmann, Deke, Dekke, Docker, Dechwerth, Deckwarth, Tecker (German), Dekker (Dutch), De Decker (Flemish), Dekownik and Dekeuninck (Polish and Slav), Deckers (German), Dehkkers (Dutch) and others … Surnames reference